Van voertuiglak naar wrap en e-paper
Door de jaren heen verandert de kleur van het Nederlandse wagenpark constant. Van donkere kleuren naar een bonte combinatie en van een breed palet aan mogelijkheden weer terug naar een beperkte hoeveelheid. Welke trends zien wij en wat betekent dat voor u?
Donkere kleuren na de Tweede Wereldoorlog
In de naoorlogse periode van de vorige eeuw zagen wagenparken er grauw uit. Voertuigen waren donker, veelal zwart, en weinig onderscheidend. In de jaren ’60 kreeg het Nederlandse ontwerpbureau Total Design de vraag om een nieuw beeldmerk te maken voor Bührmann Tetterode – tegenwoordig een onderdeel van kantoorartikelen-reus Staples. Om op te vallen, koos men voor de uitvoering van de distributievrachtwagens voor de opvallende kleur paars; een onderdeel van de nieuwe huisstijl. Dit viel op en zorgde voor herkenning bij het publiek en een prettige afwisseling op het vele zwart en donkergrijs. Ontwerpers en designers zagen dit en zijn meer van deze kleuren aan hun opdrachtgevers gaan adviseren. Het straatbeeld werd vrolijker.
Een kleurrijk tijdperk
De decennia hierna stonden in het teken van kleurrijke (vooral privé)voertuigen. Maatschappelijke ontwikkelingen maakten de weg vrij voor individualisering en minder conservatieve keuzes, wat terug te zien was in de auto’s uit die tijd. Soms zie je nog wel eens een felgele of oranje BMW 2002 uit de jaren ’70 rijden. Ook populair werden auto’s uitgevoerd in een duo-toon lakkleur.
Zwart, grijs en wit
Vanaf eind jaren ’80, begin jaren ’90 werden kleuren weer zakelijker van aard. Zwart en grijs werden populair en wie iets speciaals wilde koos voor een bescheiden metallic-variant. Wit was niet meer gewild tot in de jaren 2000: onder invloed van Arabische olielanden en Mediterrane bezitters van luxe auto’s wilden eigenaren van de meer exclusieve auto’s een witte lak hebben. Deze trend zette zich door naar reguliere personenauto’s.
De smaken veranderden snel, sneller dan het wagenpark. Zo ontstond er een nieuw verschijnsel: het wrappen van auto’s. Het grote publiek raakte hiermee bekend door de roze gewrapte Hummer van Gordon op TV. Bekende en minder bekende Nederlanders volgden met hun in steeds extremere kleuren gewrapte voertuigen: van matzwart en bizar blauw tot aan een luipaardprint.
Een beperktere keuze
Tegenwoordig zien wij een andere trend. Wrappen blijft ‘in’, maar het aantal standaard leverbare lakkleuren wordt kleiner. Tesla biedt slechts vijf standaard lakkleuren aan. Dit zorgt voor een efficiënter productieproces. Dat Tesla-klanten hun auto vervolgens vaak wrappen, weet Tesla nu ook: op het beeldscherm in je Tesla kun je zelf de kleur instellen die jouw auto op het scherm heeft.
Porsche heeft nog altijd een grote schare aan volgers en kenmerkt zich vandaag de dag door de opvallende pastel–lakkleuren. Het is voor berijders een manier om zich te onderscheiden door een bijzondere kleur te kiezen.